به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سامانه ابداعی از جریان الکتریکی برای تجزیه آب به هیدروژن و اکسیژن استفاده میکند.
این گازها سپس ترکیب شده و هنگام خروج از دماغه مشعل، مشتعل میشوند.
با تنظیم مناسب ویژگیهای این دو گاز، انواع مختلف شعلهها را میتوان برای کاربردهای مختلف تولید کرد.
افزون بر این، طول و حرارت شعله را میتوان با تغییر میزان نیروی برق ارائهشده به الکترولیزر تغییر داد.
چون SafeFlame هیدروژن و اکسیژن را درست در نقطه استفاده، تولید میکند، به هیچ سیلندر مملو از گازهای قابلاشتعال نیاز نیست.
این موضوع نه تنها احتمال رخداد آتشسوزی و انفجار را کمتر میکند، بلکه کاربران نیز نیازی به خریداری این گازها، پرداخت برای حمل و نقل یا یافتن مکانی ایمن برای ذخیرهکردن آنها ندارند.
همچنین، میتوان دمای شعله را برای فلزات حساسی که دارای نقطه ذوب پایین هستند به پایینترین سطح رساند.
نمونه اولیه واحدهای SafeFlame هماکنون در حال آزمایش در نقاط مختلف اروپا بوده و هنوز در خصوص بهای آن گزارشی مخابره نشده است.
توسعهگران همچنین شیوهای را جهت کاهش میزان پلاتین مطلوب برای الکترولیزر با هدف کاهش هزینهها یافتهاند.
ققان دانشکده پزشکی نیپون در ژاپن در حال ساخت خودروی جدیدی هستند که نه تنها به راننده در مورد یک حمله قلبی قریبالوقوع هشدار میدهد بلکه همچنین این عارضه را از قبل پیشبینی میکند.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این خودرو از دو قطب الکتریکی برای نظارت بر قلب و حسگرهایی بر روی فرمان خودرو به منظور شناسایی امواج نبض تولید شده در رگها در پی جریان یافتن خون به قلب برخوردار خواهد بود.
هنگامی که راننده، فرمان خودرو را در دست میگیرد، ضربان قلب و نبض وی به طور مدوام ثبت میشوند.
این دادهها به طور بلادرنگ بررسی شده و در صورت وجود هرگونه علائم خطرناک به وسیله فرمان صوتی یا سیستم ناوبری خودرو به راننده هشدار میدهند تا خودرو را در کنار جاده پارک کند.
محققان، نوار قلب 34 بیمار مبتلا به تارلرزه بطنی و حملات قلبی حاد را که به یک دستگاه هولتر متصل بوده و ریتم قلبیشان به طور مستمر ثبت میشد، بررسی کردند.
20 تن از این بیماران از دنیا رفتند اما نتایج به دست آمده نشان داد که 31 مورد از این بیماران یک تا دو ساعت قبل از مشکلات قلبی خود به نمایش یک الگوی مشابه نوسان در اعصاب اتونوم پرداخته بودند.
به گفته محققان، در صورت شناسایی این الگو میتوان تا حدی حملات قلبی را پیشبینی کرد.
آنها بر این باورند که سیستم ارائه شده توسط آنها نه تنها به رانندگان پیش از وقوع حمله قلبی هشدار میدهد بلکه از خیلی قبلتر میتواند این حملات را پیشبینی کند.
به گفته محققان، دادههای واضحتر در مورد ریتم قلبی را میتوان با ارتقای مدارهای آشکارساز به دست آورد.
به منظور افزایش دقت این سیستم، محققان الکترودهایی را به صندلی راننده اضافه کردهاند تا الکتروکاردیوگرام رانندگان را حتی در زمانی که رانندگی نمیکنند، تنها با قرار دادن دستشان بر روی فرمان اندازهگیری کنند.
سیستم مفهومی JPods نمونه ای از خطوط حمل و نقل پر سرعت شخصی (PRT) است که انرژی مورد نیاز برای حرکت کابین های الکتریکی توسط پنل های خورشیدی تأمین می شود. با توجه به لزوم ایجاد تغییرات اساسی در نسل جدید سیستم های حمل و نقل و استفاده از سوخت های پاک، سیستمهای حمل و نقل پر سرعت شخصی (PRT) طی سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته اند.
سیستم حمل و نقل بدون ایجاد ترافیک، بدون نیاز به جای پارک، استفاده از سیستم هوشمند رایانهیی برای مسیریابی خودکار و استفاده از انرژی خورشیدی از جمله مزیتهای سیستم مفهومی JPods است که توسط "بیل جیمز" طراحی شده است.
در سیستم JPods کابین های الکتریکی مجهز به چهار تا شش صندلی در زیر خطوط ریلی هوایی به حرکت در می آیند. وزن هر کابین 226 کیلوگرم است که می تواند تا وزن 544 کیلوگرم بار یا مسافر را تحمل کند. سیستم کنترل کننده چرخ ها و حسگرهای نصب شده بر روی کابین و خطوط ریلی با قابلیت برنامه ریزی شدن، مانع از برخورد کابین ها با یکدیگر در طول مسیر می شوند.
انرژی مورد نیاز برای به حرکت در آمدن کابین های الکتریکی از طریق پنل های خورشیدی فتوولتائیک (PV) تأمین می شود. پنل های خورشیدی بر بالای سطح خطوط ریلی نصب میشوند؛ عرض خطوط ریلی چهار متر در دو مسیر رفت و برگشت است که در ایستگاه ها عرض آنها بین شش تا 10 متر افزایش می یابد. سرعت سیستم مفهومی JPods حدود 48 کیلومتر در ساعت است و می تواند بسته به نوع کاربری از موتورهای با قدرت 700 وات تا 6.5 کیلووات استفاده کند.
سیستم رایانهیی قادر است به صورت خودکار بهترین مسیر را تعیین کند. انرژی مصرفی نیز یک دهم خودرو یا اتوبوس است که باعث کاهش چشمگیر هزینه ها می شود. یک نمونه آزمایشی از سیستم مفهومی JPods در ابعاد کوچک برای نشان دادن نحوه عملکرد سیستم طراحی شده است
پژوهشگران دانشگاه توکیو توانستند با استفاده از حباب صابون نازکترین صفحه نمایش جهان را بسازند. به گزارش ایتنا از همکاران سیستم، این پژوهشگران با ابتکاراتی موفق شدند از حباب صابون به عنوان یک صفحه نمایش انعطاف پذیر و مستحکم استفاده کنند. مطابق گزارش وب سایت digitaltrends ، پژوهشگران دانشگاه توکیو در ژاپن موفق شدهاند تصاویری را بر روی یک حباب صابون پخش کنند.
به گفته این دانشمندان در حالت معمولی سطح بیرونی حباب صابونی قادر به انعکاس نورها و تصاویر نیست. آنها برای حل این مشکل سطح بیرونی حبابهای صابون را در معرض امواج مافوق صوتی قرار دادند که از چند بلندگو پخش میشد.
امواج مافوق صوت، تنیدگی متراکم غشای بیرونی حباب را کاهش میدهد و بافت ماتی به آن میبخشد که قابلیت انعکاس نور و تصاویر را داراست. مشکل دیگر استفاده از حباب صابون به عنوان صفحه نمایش، شکنندگی و نازک بودن آن است و ممکن است با تاثیر کوچکترین محرکی بترکد.
دانشمندان ژاپنی برای جلوگیری از ترکیدن حباب صابون ترکیب شیمیایی جدیدی ساختند که استحکام و انعطافپذیری حباب را تا حد بسیار زیادی افزایش میدهد. این ترکیب از شکر، گلیسیرین، صابون، آب، شیر و روکنشگرهای شیمیایی به دست آمده است.
استفاده از این ترکیب استحکام و انعطافپذیری حباب را تا حدی افزایش میدهد که حتی با فرو بردن انگشت نمیتوان آن را ترکاند. دانشمندان متوجه شدند که با تغییر بسامد امواج صوتی میتوانند قابلیت بازتابی حباب صابون و در نتیجه شفافیت تصویر پخش شده بر روی آن را به نحو دلخواه تغییر دهند. دستیابی به این قابلیت از این جهت مهم است که صفحه نمایشهای مدرن امروزی هیچکدام چنین قابلیتی ندارند.